سالها قبل به موزه خودروهای کلاسیک ایران واقع در جاده کرج رفته بودم
که ناگهان عظمت و شکوه یک طرح کم نظیر چشمان من را به خود خیره کرد!
طرحی آشنا که گویا به هیچ وجه قدیمی یا کهنه بنظر نمی رسید. خودرو مورد بحث یک دستگاه لامبورگینی
کانتاش است که به مناسبت اخذ گواهینامه فرزند اول پهلوی دوم در سن 18 سالگی ( مورخ 1978 ) توسط دربار
پهلوی خریداری شد. نمونه ای کامل و بدون نقص از یک اثر بی بدیل هنری در صنعت خودرو که نمی توان از کنار
آن بی تفاوت عبور کرد.
طراح این اثر هنری کسی نیست جز مارچلو گاندینی!
فردی که تاریخ خودروهای سوپراسپرت مدیون اوست…
واقعا این حد از شکوه چگونه یکجا جمع شده؟
پاسخ:
همیشه هستند انسانهایی که از زمان خود فراتر اند…
تصور کنید به بازدید از نمایشگاه اتومبیل ژنو در سال 1971 رفته ایم و فردی به نام مارچلو گاندینی به
خود جرات داده تا تخیلاتش را بشکل مدلی مفهومی از کارخانه تازه تاسیس لامبورگینی ( 1963 ) در آورد.
مدلی مفهومی که کسی گمان نمی کرد امکان تولید آن فراهم شود!
اما در سال 1974 اولین دستگاه از این خودرو ماورایی به کشور استرالیا سفر کرد تا به دست مالک خوش
اقبال خود برسد , مدلی به نام لامبورگینی کانتاش LP400.
نقد طراحی:
نمای جلو:
ارتفاع بشدت کم سقف + تک برف پاکن که طرح آن در زمان خود بی نظیر است + بدنه پهن + حتی هواکش
گلگیرهای عقب که به وضوح خودنمایی می کنند + گلگیرهای عضلانی و شیشه جلو بزرگ که دید کاملی از محیط
تقدیم راننده می کند. طرح حجیم ولی ملایم گلگیرها بیش از حد امروزی بنظر می رسند و نکته ای که باورش
بشدت سخت است , استفاده طراحان فعلی لامبورگینی از همین سبک و اصول طراحی برای مدل های 2017
لامبورگینی است. طرحی فضایی و خاص…
هرچه بیشتر به قالب کاسه چراغ های جلو نگاه می کنید , بیش از پیش به قدرت ذهن خلاق گاندینی
پی می برید. کاسه چراغ های جلو 4 عدد هستند و دو کاسه چراغ بصورت مخفی و تاشونده , بالای کاسه
چراغ های ثابت قرار گرفته اند. این کاسه چراغ ها در واقع کاسه چراغ های اصلی هستند و کاسه چراغ ثابت نقش
چراغ راهنما و چراغ های کوچک جلو را بازی می کنند. البته این نوع از طراحی در آن سال ها مرسوم بوده و
طرفداران زیادی به خود اختصاص داده بود. کاپوت جلو در اصل حکم صندوق بار را دارد و با توجه به اینکه فضای
کوچک دیگری نیز در عقب خودرو شبیه صندوق عقب در نظر گرفته شده اما در مجموع فضای بار کانتاش بشدت
محدود و کم است. شک نکنید این خودرو از فضا به زمین منتقل شده و سرنشینان آن آدم فضایی هستند ,
نوعی بشقاب پرنده! شایعه ای که در آن سالها در اروپا و خصوصا آمریکا بگوش می رسید. حالا با حضور کانتاش
برای بسیاری رنگ و بوی حقیقت به خود گرفته بود…
نمای جانبی:
بدنه ای یکدست و بشدت خوش تراش…
قبل از هرچیز توجه شما را به چراغ راهنما نصب شده روی گلگیرهای جلو جلب می کنم که بشدت آشنا و
امروزیست.
اینطور نیست؟
باز هم یادرآوری می کنم که این خودرو افسانه ای در سال 1971 طراحی شده است.
خطی که دارای انحنای حساب شده است از دماغه کانتاش شروع شده و تا انتهای آن ادامه پیدا کرده است , تنها
نقش برجسته در نمای جانبیست! تصور کنید در سال 1971 گاندینی برای ایجاد آیرودینامیک بیشتر دستگیره
درب ها را بصورت مخفی و درون شکاف های ایجاد شده بر روی درب و گلگیرها قرار داده است…!!!
نکته ای که طراحان فعلی به تازه گی در حال ارتقاء آن هستند…
اگر دقت کنید متوجه می شوید که شیسشه درب های کانتاش دوتکه است. دلیل این طرح ابعاد کوچک درب
هاست و بنابراین قسمت بالایی شیشه ثابت شده و قسمت پایینی دقیقا به اندازه فضای موجود در درون درب
پایین می رود! درب هایی که روبه آسمان باز می شوند تا متوجه این موضوع شویم که بنیانگذار این سبک خاص
درب های لامبورگینی کسی نیست جز مارچلو گاندینی.
همچنان هواکش های بزرگ موتور که روی گلگیرهای عقب قرار دارند خودنمایی می کنند.
هواکش هایی که وظیفه خنک کردن موتور 12 سیلندر کانتاش را بر عهده دارند. اما برای دید بهتر راننده مابین
ستون میانی , درب و هواکش گلگیر عقب بازهم شیشه ای ثابت در نظر گرفته شده تا دید راننده برای پار کردن
کانتاش افزایش یابد.
رینگ هایی کوچک و تایرهایی با دیواره بزرگ و پهنای زیاد. این نوع رینگ و تایر نیز در دهه 70 میلادی
طرفداران زیادی داشت و بنوعی کاملا بروز و همه چیز تمام بحساب می آمد.
نمای عقب:
اوج قدرت طراحی گاندینی در این بخش به رخ کشیده می شود!
طرحی کاملا فضایی و رویایی…
دقت کنید:
به شکاف ایجاد شده بر روی سقف
نوع طراحی شیشه عقب و درب موتور که عقب کانتاش قرار گرفته
هواکش های متعدد و حساب شده برای خنک نگه داشتن موتور 12 سیلندر کانتاش
چگونگی اتصال قطعات بدنه و قسمت عقب
طرح ساده و بشدت جذاب کاسه چراغ های عقب
حذف سپر عقب به همراه اگزوزهای دوبل و ستودنی…
همه این خلاقیت ها در سال 1971 به واقعیت تبدیل شده!
واقعا زبان از بیان عظمت این طرح قاصر است.
کابین و تجهیزات:
با زهم همان حال و هوای ایتالیایی همیشگی…
کابین پوشیده شده از چرم و پوششی شبیه به مخمل , غربیلک فرمان طبق طرح دیگر سوپراسپرت های
دهه 70 میلادی در ساده ترین شکل ممکن طراحی شده ولی با این حال جذابیت کافی را ایجاد می کند!
طرحی ساده با خطوط صاف و یکدست که با هشت درجه آمپر مختلف , پشت غربیلک فرمان + سیستم صوتی
بابرند فیلیپس و… در زمان خود بی نظیر بوده است. سرپوش دنده که به هرچه صحیح تر جارفتن دنده کمک
می کند یکی دیگر از امضاهای گاندینی روی کاناتش بشمار می آید. صندلی ها که با چرم طبیعی و دوخت بالشتکی
خودنمایی می کنند , گویا هنوز قصد کهنه شدن ندارند. نکته جالب اینجاست که طرح صندلی های فراری FF شباهت
زیادی به کانتاش دارد. شباهتی که عظمت کار گاندینی را اثبات می کند ,صد البته نباید فراموش کرد که
فروچیو لامبورگینی نیز در ثبت این طرح و به مرحله تولید رسیدن آن بیشترین نقش را بر عهده داشته است!
موتور و توان حرکتی:
موتور 12 سیلندر کانتاش LP400 با حجم دقیق 3929 سی سی توان تولید 370 اسب بخار قدرت و 361 نیوتن
متر گشتاور را دارد. این میزان قدرت توسط گیربکس 5 سرعته دستی به محور عقب کانتاش انتقال داده
می شود تا با شروع به حرکت ناگهانی و پرگاز راننده شاهد دود شدنه آج تایرهای عقب باشیم…
شتاب اولیه کانتاش 5.4 ثانیه و سرعت نهایی آن در مدل LP400 به 288 کیلومتر در ساعت می رسد که در
زمان خود بی نظیر بوده است. تنها برندی که میتوانست در بخش موتور و شتاب گیری بهتر از لامبورگینی
باشد , فقط فراری بود. جالب اینجاست که کارکرد کانتاش موجود در موزه حتی به 24000 کیلومتر هم نرسیده است!
گفتنیست:
کانتاش در نسل های بعد خود با تغییراتی روبرو شد که به این شرح است:
LP 400 S : شتاب اولیه 5.9 ثانیه و سرعت نهایی 254 کیلومتر در ساعت
LP 500 S : شتاب اولیه 5.2 ثانیه و سرعت نهایی 293 کیلومتر در ساعت
QV 500 : شتاب اولیه 4.8 ثانیه و سرعت نهایی 298 کیلومتر در ساعت
و مدل 25th ANNIVERSARY با موتور 12 سیلندر بقدرت 449 اسب بخار و گشتاور 500 نیوتن متر با
شتاب اولیه 4.5 ثانیه و سرعت نهایی 298 کیلومتر در ساعت توانست کانتاش را همچون افسانه ای جاودان
کند , به عنوان آخرین سری از کانتاش تا سال 1990 میلادی ارائه شد. تصویری که مشاهده می کنید تنها
لامبورگینی 25th ANNIVERSARY نارنجی موجود در ایران عزیز است ، چرا که دیگر کانتاش های ایرانی
از کشور خارج شدند و در حراج های آنچنانی…
خوشبختانه هنوز فرصت برای دیدن کانتاش نارنجی و کانتاش درباری باقیست!
پس در صورت تمایل به موزه خودروهای کلاسیک ایران بروید تا با کانتاش درباری این بازمانده تاریخی
سوپراسپرت ها بیشترآشنا شوید.
من متولد سال ۱۳۵۷ ولی تو ۱۴ سالگی ۱۷ پوستر از انواع کانتاش به دیوار اتاقم داشتم البته کل اتاق من. پر بود از تصویر ۲تا ماشین که یکیش کانتاش بود که من به اسم کانتاچ میشناختم یکیشم پونتیاک ترنزم بود.
واقعاً ممنون و متشکر جناب میکنم آقای صادق الوعد لذت بردم از مطالعه مطلبی که اینچنین با حس تحسین و درج جزئیات نوشته بودید که به اندازه روندن یه کانتاش لذت بردم.
از قدیم میگن وصف الحال،
نصف الحال…
سلام.
ممنون از لطف شما مخاطب عزیز!
واقعا این ماشین هیچ وقت قدیمی نمیشه همیشه زیبا و سحرانگیزه .نبوغ مارچلو گاندینی لامبورگینی رو جاودانه کرد.مطالب هم به زیبایی نگارش شده بودن لذت بردم.
سلام.
من هم موافقم , واقعا فراتر از زمان خودش هست و به همین دلیل اصلا قدیمی بنظر نمی رسه…
سپاس!
با عرض سلام خدمت شما جناب جسارتا شما از وضعیت فعلی لامبورگینی کانتاش نارنجی خبر دارید ؟؟؟؟؟؟
درود, و ممنون از اطلاعات خوب جنابعالی, تیپ ماشینهای اون دوران خیلی دوست داشتنی بودن ,لامبورگینی که گل سر سبد همه بود,
دوست عزیز یک دستگاه نارنجی در نمایشگاهی در بلوار صبا نرسیده به شریعتی موجود هست و جالبه بدونید پسر من که متولد ۱۳۸۸ هست وقتی این ماشین رو نشونش دادم با هیجان زیادی دورش میچرخید که برای من خیلی جالب بود که حتما به خاطر همون طراحی فرازمینی این خودرو هست